Schooljaar 1953-1954. De metaalbewerkers.

In het tweede jaar A3 mochten we sporadisch al eens op een machine werken.  Schaven zoals je op de foto kan zien. Maar het merendeel van de tijd was vijlen en nog eens vijlen.

Bij M. De Pauw de toenmalige leraar metaal  werd er niet gelachen met nauwkeurigheid en konden we werken tot op 0,01 van een mm.

We schreven over onze werkstukken en de bijhorende gereedschappen verslagen tot dat je vingers krom stonden.

Er werd vijf dagen van acht uur les gegeven zodat je zaterdag de ganse dag konden of moesten tekenen voor je praktijkverslagen.

Op de foto genomen in de draaierij in mei 1954 zie je links onze leraar Albert De Cuyper.

Op de bovenste rij (voor zover ik mij herinner)René Hendrickx,Roger Libaers, Leon Van Bergen,Robert De Maeght, Willy Timmermans, Collin, Denis Berten, Paul Alen en Leon Van Bergen.

Op de eerste rij naast de leraar René Blevi, Romain Jacobs, Gaston Laeremans, Henri Cruysberghs, Wilfried Moreels, Jozef Paenhuysen, Bernard Vancalster en Victor Marien.

In het laatste of derde jaar A3 werden we draaiers-paswerkers en van de 103 van het eerste jaar waren we nog met 19 over.

Onze toenmalige leraar praktijk  Albert De Cuyper leidde de operaties met strenge hand en met eigen pedagogische methodes.

Zo vond hij het toen heel normaal dat hij 's morgens begon met zich in te zepen en met een schaars te scheren.

Je probeert later wel eens iemand als leraar achterna te doen maar in deze activiteit ben ik nooit geslaagd.

Hij kon zich ook urenlang terugtrekken in zijn lokaal

zodat er in het werkhuis gewerkt werd naar eigen inzicht en...

Zo reed Bernard Van Calster eens op een heen en weer bewegend schaafmachine dat dit zo overbelast door het werkhuis begon te bewegen ....

Ook legendarisch waren de wiskundelessen van M. Louis Meynaerts.

Hij was niet alleen streng voor ons maar ook voor zichzelf. Zo werden alle examens in de klas verbeterd en moesten we die thuis dan mooi overschrijven en hij verbeterde deze opnieuw tot de kleinste details en wie dat correct kon inleveren werd beloond met een extra punt. Ook mochten we dat doen met verbeterde testen en je kon dan nog iets extra verdienen. Onvoorstelbare naschools werk voor deze plichtbewuste leraar.

Op het einde van het jaar moesten we voor en uitgebreide jury verschijnen.

Deze ondervroeg ons uren lang over de leerstof van de drie  voorbije jaren.

Ook moesten daar boeken met verslagen worden voorgelegd aan deze jury.

Onze mondigheid was tot dan toe erg ingeknot en nu moesten we ons verdedigen tegen al die aanwezige betweters.

Niet te verwonderen dat we voor deze jury nachtmerrie opdeden en dat er ook menig goede leerling hier een afgang meemaakten waar hij de rest van zijn leven met complexen aan terug dacht.

Toch hebben we heelwat opgestoken in deze periode van 1 september 1951 tot 1 juli 1954.

Het schooljaar 1964-1965 in de RTS van Diest.

 Tussen de foto's van toen vonden we dit archiefstuk.

Een klasfoto van het schooljaar 1964-1964 met daarop de leerlingen van het toenmalige 4 A4 Metaalbewerking.

Ze zijn hier geflankeerd door hun leraars praktijk van de "Paswerkerij" en van de "Draaierij.

Ik kan de namen niet meer bij de juiste persoon plaatsen maar wel bij diegene die me het meest bijgebleven zijn.

Op de bovenste rij herkennen we onze betreurde leraar paswerkerij Willy Poels, verder, X, Henri Cruysberghs leraar draaien,, X, Joris Paul, Van Houdt Jozef, Gacoms André, en X.

De voorste rij , X , X, Kemps Alfred (zoon van de toenmalige monitor van houtbewerking Jimmy Kemps), Michel Pittevils, Clement Beukers, X , X, X en X.

De X en zijn te zoeken uit Vranken Jean-Baptiste, Beutels Martin, Van Aerschot Raymond, Ceusters François, Cornelis Gilbert, Aerts Herman en De Rijck Roger. 

Wanneer iemand mij de juiste naam bij de juiste persoon kan doorgeven pas ik mijn lijst wel even aan.

Hoe de uitslag van dat schooljaar verliep heb ik ook nog teruggevonden en daar dat toen officieel was blijft dat en kan je zien dat daar buiten Gacoms André nog iemand van de groep niet vermeld is....hoogst waarschijnlijk grote pech gehad dat schooljaar.

Uit de toenmalige tekenles heb ik bovenstaande schuiftabel gevonden die toen dienst deed als leidraad bij de ontelbare bouten en andere schroefdraad tekeningen die we volgens juiste verhoudingen correct moesten kunnen tekenen of...die we anders als strafwerk enkele malen konden overtekenen...(opgaven van J. Brusselaars).

Ik hoop dat het bij sommige onder de lezers herinneringen oproept.

Naar de RTS in Diest!!

"Indrukwekkend" was het eerste contact met de speelplaats van de school. Je kwam tenslotte van een kleine lagere school.

Een kring van heren met hoed en das stond op de speelplaats en gaven elkaar dagelijks allen de hand.

De leerlingen vormden op respectabele afstand hun klassen.

De nieuwelingen waren wat wanhopig op zoek naar lotgenoten om toch maar een beetje houvast te krijgen op deze voor hen totaal nieuwe wereld.

In het midden van de groep leraars stond de directeur Roger Wuylens, we kenden hem toen nog niet maar dat zou vlug veranderen.

Een automatische bel, dat hadden we tot nu toe nog nooit gehoord, schrikte ons op en was het teken om met zijn allen te gaan luisteren wat ons allemaal te doen stond en wat van ons verwacht werd.

Het was een hele boterham van dingen waar we tot nu nog nooit van gehoord hadden.

Dat ging va een werkpak naar een hangslot, een T lat, tekendriehoeken van 30 en 45°,  redispennen, Oost-indische inkt, zelfs"ministerpapier, een handvleugeltje tot schuurplankje en je had zo maar geen potlood bij dat moest en zou "Caran d'Ache" zijn en wel een 3H en 4H waarvan deze laatste geslepen moest in een beitelpunt.

Al deze nieuwigheden brachten zelfs onze meehelpende ouders tot wanhoop en ook de Beringse boekenwinkels hadden van veel van deze zaken nooit gehoord en wat een geld dat allemaal kostte!!

Op de foto genomen in de draaierij in mei 1954 zie je links onze leraar Albert De Cuyper.

Op de bovenste rij (voor zover ik mij herinner)René Hendrickx,Roger Libaers, Leon Van Bergen,Robert De Maeght, Willy Timmermans, Collin, Denis Berten, Paul Alen en Leon Van Bergen.

Op de eerste rij naast de leraar René Blevi, Romain Jacobs, Gaston Laeremans, ikzelf, Wilfried Moreels, Jozef Paenhuysen, Bernard Vancalster en Victor Marien.

Speciaal toezicht op de speelplaats was er zichtbaar niet. De hele groep leraars die daar samen stonden maakten zoveel indruk dat we automatisch sterk onder de indruk waren en ons al vlug naar de regels van het huis gedroegen.

Wanneer je in de hiernaast staande toenmalige personeelslijst kijkt zie je ook dat er toen voor 259 leerlingen  één (1) directeur was en twee (2) personen van het administratief personeel.

Heel de opleiding stond in het teken om een hoogstaande,  voor die tijd revolutionaire,  technische opleiding te geven aan de leerlingen en er was geen tijd voor andere vakken.

Zo kregen we geen Aardrijkskunde, Geschiedenis of Frans, dat moest je uit interesse maar zelf leren.

Daar tegenover stond 22 uur praktijk en technisch tekenen en technologie.
Zo herinner ik me nog  dat we als eerste les van technologie  de"staartbankschroef" kregen en deze  moesten tekenen met alle detail. We hadden van technisch tekenen nog nooit iets gehoord maar daar stoorden men zich niet aan. De tekening zelf werd een catastrofe.
Maar....het kon alleen maar beter worden als dat toen een troost of aanmoediging kon zijn..

Hoe kom je in de RTS van Diest terecht?

Je woont in Beringen. 

De "Vakschool" is hier bijna naast de deur.

Om daar naar school te gaan moest je wel 14 jaar zijn en ik was nog maar 12 maar er werd toen al gezegd dat het 7de en 8ste leerjaar van de lagere school verloren jaren waren in de beoordeling van je latere studies.

Uit de stamcafé van mijn vader "De Scherpe Plank"  op de markt van Beringen was de zoon in Diest op school geweest en hij werd door zijn diploma van elektricien  direct aangenomen in de plaatselijke elektriciteitsmaatschappij om de meterstanden te gaan op te nemen.

Dat was al een "heel" andere job dan elektrieker in de mijn .

 Daar Jos Kemps, want zo heette die beroemde zoon, ook nog een begenadigde voetballer was en de doelpunten in de plaatselijke voetbalploeg aan elkaar reeg was hij ook in de toenmalige RTS van Diest opgevallen voor zijn sportieve prestaties.

In zover dat de toenmalige turnleraar Georges Goossens samen met zijn vrienden collega' ook dit café al eens aandeden om de loftrompet over ....de zoon en...over de school  van Diest over Beringen te laten schallen.

Twaalf jaar was echter jong maar in het toenmalige Atheneum van Diest werd een afdeling "Pretechnische " opgericht waar men vanaf 12 jaar mocht starten.

De toenmalige directeur Wuylens vond dit de gelegenheid om zijn A3 ook open te stellen voor 12 jarigen en zo geschiedde...

Een achttal van deze jonge snaken werden samengezet in een aparte klas 1D en moesten dezelfde lessen volgen als de andere klassen van 1A3.

De reputatie van deze klas was dan ook vlug gemaakt en deze stommeriken hadden al de moeite van de wereld om hier een poot aan de grond te krijgen.

Gelukkig was de "beetcampagne" in de Walen op 1 oktober voorbij en kwamen nog een aantal "zware" oudere leerlingen onze klas vervolledigen.

Twee en twintig (22) uren vijlen per week....met blaren op handen en vingers als gevolg.

Elke dag met de fiets van Beringen naar Diest het was 15km heen en 15 terug over gedeeltelijk kassei of onverharde paadjes...je moest het de kinderen nu eens laten doen maar....alles voor het goede doel.

 We zouden voor "Technicien" leren en dat was nogal iets anders dan "Ajusteur" zoals de paswerkers van de mijn genoemd werden.

Dat we met " bloed, zweet en tranen" dat jaar zijn doorgekomen en zelfs met goed gevolg stemt me heden ten dage  nog met fierheid.

Dat er van de 103 leerlingen van dat jaar maar 59 in de palmares stonden bewijst dat er toen in de RTS niet mee gelachen werd. Dat er van deze 59 nog  26 herexamen moesten doen maakten dat we een slaagpercentage haalden waar nu zelfs universiteiten verlegen zouden over zijn.

Bij deze overlevenden mogen behoren sterkte je zelfvertrouwen dit werd nog gevoed door de hele sfeer die er toen rond de RTS Diest heerste. 

Meegaan, het was zelfs defileren, in "Bevrijdingsfeesten", een "Sportdag" ingericht voor heel België een eigen uniform een noodzakelijke eigen pet met medaille het maakten allemaal deel uit van deze school cultuur en...wij lieten het ons welgevallen en streden fier mee om er bij te horen.

Rik Cruysberghs 

Ook wij gingen naar de KTA1 in Diest!

Wanneer ik na het behalen van mijn diploma op de mijn in Beringen al direct aan een draaibank mocht beginnen was een gevolg van goed afgelegde ingangsproef.

 Rik Cruysberghs 

De lokroep naar de RTS in de Grauwzusterstraat Diest bleef en het aanbod om hier na mijn studies leraar te worden heb ik dan ook met graagte aanvaard. 

Dat we hier terecht kwamen in een hechte groep vrienden collega's illustreerd deze foto gemaakt op een woensdagnamiddag in 1962 "voor" een match die we toen met de collega's gingen spelen tegen het Atheneum en we dan ook met glans gewonnen hebben.

Op de foto zie je op de bovenste rij:  Rik Cruysberghs,Romain Claes, Pierrot Deschamps (hij was als doelwachter imposant en hierdoor bijna onverslaagbaar), Paul Heynen (coach en soigneur), Alois Buttiens, Jean Vansweevelt, en Rik Beckers

Op de onderste: Paul Smeets, Jef Brabants, Renaat Verbemen, Louis Ruytinckx en Guillaume Peeters.

We hadden nog geen sponsorshirts maar toch al éénzelfde truitje zodat we elkaar "blindelinks" konden vinden.