Berenkoud was het die zaterdagmorgen 11 februari toen de "Valentijnsgezinswandeling" van de Vriendenkring van KTA1 Diest moest doorgaan.
Het was een dag waarop de eskimo's zeggen:" We blijven vandaag in onze iglo, want het is véél te koud buiten."
Desalniettemin kwamen er een dertigtal deelnemers opdagen voor de twee uitgestippelde wandelingen.
Moedig!
Aan de voorbereiding lag het niet. Alles was voorbereid en om stipt 9H30 werd er vertrokken. Eerst samen tot aan de Allerheiligenkapel en daar splitste onze groepen.
Terwijl de dappersten de kanonsbaan optrokken voor hun grote wandeling gingen we met een vijftiental op pad voor de stadswandeling.
Fotografen Miel Van Winkel en Denise Santermans waren er bij voor de kiekjes en je volgt maar wat ze er van gemaakt hebben.
De Roskam en het huis O.LVrouwe waren de eerste geklasseerde gebouwen die we tegen kwamen alvorens de Grote markt op te trekken.
Cleynaerts draaide meewarig zijn rug naar ons. Zoveel verkleumde toeristen had hij nog nooit gezien...en hij nochtans al enkele eeuwen oud.
Op de hoek van de Felix Moonsstraat kwamen de de geklasseerde gebouwen met overstekende gevels voor de lens en ook het "Oud huis van Polleke Voet", gekend van de werken van Ernest Claes werd vastgelegd.
Het commentaar dat Diest er erg verzorgd en proper bijligt zullen ze op de gemeente graag horen.
Het "Dambord" is hier zeker een goed voorbeeld van.
De imposante gevel van de "Kruisherenkerk" was samen met de geklasseerde en gerenoveerde huizen van de Guido Gezellestraat echt een voorbeeld van integratie van oud in nieuw.
Guido Gezellestraat.
Zicht vanuit de Wolvenstraat naar de poorten van de Warande.
In de Grauwzusterstraat moesten we toch even voorbij langs de oorsprong van de school die hier gelegen was. Het gebouw van de Grauwzusters- nu St Annendaal- stond toen voor de naam van de straat.
Dit gebouw van de Grauwzusters was jarenlang het uitzichtpunt van de leerlingen van de toenmalige technische school.
Door de Begijnenstraat kwamen we aan de bekende poort.
Ook verborgen schatten van huizen staan hier in de omgeving.
Op het Begijnhof was het erg stil op deze "koude morgen" en we hadden alles voor ons alleen.
De begijntjes waren helemaal bevroren en ik denk zelfs een beetje versteend alhoewel ze toch hun best deden om vriendelijk te blijven leek me.
Breughel zou dit winterslandschap niet beter hebben kunnen vastleggen. De fotografen verdienen hier meer dan een pluim.
Van op de wallen genoten we niet alleen van het uitzicht maar ook onze meegebrachte "Gluhwein" werd erg gewaardeerd en gaf ons nieuwe innerlijke warmte maar vooral energie.
Over de wallen gingen we op zoek naar de "Teerlings" een sluizencomplex dat voor Diest en zijn bescherming tegen wateroverlast heel wat betekent.
Aan dit complex kon men ook duidelijk zien wat de vrieskou zoal kan creëren van ijspegels.
Wat men vroeger al niet kon maken !!! Het verdient onze terechte bewondering.
Door het struikgewas kan men de Schaffenspoort zien. Dit was één van de vier toegangspoorten die er voor zorgde dat Diest bereikbaar en tevens beschermt tegen....we zullen het nooit weten....maar het heeft wel iets.
In het vernieuwd aangelegd stadspark had met ook plannen voor Valentijn en van deze versiering genoten we dan ook terloops mee.
De vernieuwde ingangspoort inspireerde Miel om dit mooie beeld te maken met de "Mosterdpot" als achtergrond.
Het "Spijker" pronkt met zijn stijl als de grote trots voor het gerestaureerde Diest.
Nog nooit deed een kom soep zo deugd als deze die door Marina was klaargezet voor de "bevroren" dapperen.
De grote en de kleine wandelaars deden zich naderhand met zijn allen te goed....en of ze het verdiend hebben.
Napraten en herinneringen ophalen ....is dat niet de taak van de "Vriendenkring"?
We gaan zeker nog wandelen ....als het wat warmer is. We zouden bijna zeggen de afwezigen hadden deze maal echt een goede reden ....maar toch nog ongelijk.
Bang van zo een beetje kou!!
BeantwoordenVerwijderen