Schotlandreis = Spaghettiavond

 Aan alles was gedacht!! Zelfs de refter zag er feestelijk uit. 

Achter de schermen was er heel wat voorbereidend werk verricht; gasten uitgenodigd, Lutgarde had het culinaire in de hand genomen.

 De leerlingen waren op hun paasbest....kortom we waren op weg voor een gezellige avond.

Wanneer de "Vorige" directies mee het heft in handen nemen kunnen we in ieder geval rekenen op een feilloze organisatie.

 De begeleidende leraars van de Schotlandreis deden met ernstige overtuiging de briefing naar de leerlingen en....dat deze goed geluisterd hebben kon je zien aan de manier waarop ze hun opgelegde taken uitvoerden.

 Dit was werkelijk "perfect".

Laat de gasten nu maar komen we zullen ze verwennen!! De hele zaal straalde een "Schotlandse" sfeer uit met beelden en tenten uit de vorige reizen moesten het enthousiasme voor de volgende op peil gebracht worden. 

 De "nieuwe" directeur volgde gespannen het hele gebeuren en voelde zich zichtbaar nog niet zo zeker van de goede afloop. 

Maar hij mag er gerust op zijn....

Het werd een gezellige praatavond waarbij al de gasten er graag bij waren. Menige anekdote uit de rijke geschiedenis van de school werd opgehaald en zorgde voor een aangename bedoening.

Spaghetti, rijstepap met ....bruine suiker, een lekker glaasje wat wil je nog meer op deze vrijdagavond? 

Alvorens aan de opruim te beginnen, onder elkaar, nog even zeggen dat het goed geweest is en dat we voor de leerlingen nog wel eens iets kunnen inrichten zeker als onze gasten dat zo waarderen als deze avond.

Het was een fijne avond daar in KTA1.

We wensen de leerlingen een goed verblijf in Schotland!

Het "SPORTFEEST" elk jaar in Diest!!

 Wanneer je tussen de jaren 50 en 59 in Diest gewoond hebt kon je er hier niet naast kijken dat er jaarlijks op de eerste donderdag van mei een "Nationale sportdag van het Rijksonderwijs"  werd ingericht.

Uit gans België kwamen er scholen naar Diest die allen in hun mooiste uniformen hun school hier sportief kwamen vertegenwoordigen.

Wij als leerlingen zagen opschriften van steden en scholen waar we nog nooit van gehoord hadden.

Zo is mij de naam van de school uit "Morlonwez" steeds bijgebleven.

De ganse stad werd toen overstroomd met jeugdige sportievelingen ....die mochten gezien worden.

Dat we zelf als scholen van Diest, zowel jongens als meisjes hier ook in mee speelde is duidelijk op de foto van de plaatselijke meisjesschool die we toen "de Robbedoesjes" noemden en die hier klaar staan voor hun parade.

   

Plaats van het gebeuren was het Warandepark met als apotheose een officiële prijsuitreiking in het openluchttheater van hetzelfde park.

Dat zulke sportdag op school zo maar niet uit de lucht viel zullen we geweten hebben.

Na Nieuwjaar werd elke turnles bij G. Goossens gebruikt om sportievelingen uit onze school te ontdekken en op te leiden in de verschillende disciplines die op de agenda van deze sportdag stonden.

We hadden al lang voorheen reeds allen éénzelfde trainingspak dat bestond uit een witte blouse en blauwe broek. Hieronder paste alleen hagelwitte pantoffels  en dit alles werd met militaire nauwkeurigheid bij elk optreden gecontroleerd.   

Dat we zouden opvallen moest zeker zijn.

 Na de Paasvakantie werd er elke donderdagnamiddag getraind aan een massa turnoefening op muziek dat afgewisseld werd met een defilé die elke militaire parade nu zou in de schaduw stellen...en of we elke noot van de "Mars van de Parachutisten" in ons hoofd geprent kregen en zeker elke bijhorende beweging.

Er werd een optocht georganiseerd door heel Diest met alle scholen die achter het vaandel en de naam van hun school marscheerden.

Deze mars eindigde op het voetbalplein van Diest waar we dan ons ingeoefend optreden met jongens en meisjes van de Diestse scholen verzorgden.  

Dat we door onze grondige voorbereiding heel wat sportieve prijzen wonnen was een feit. 

Dat deze voorbereiding een broeibed was van sporttalent in Diest en omgeving werd toen en naderhand vastgesteld.

 Zo waren onze goede voetballers Jefke Van Camp en Jef Drijvers - ook de beste  bij Diest FC en liepen Willy Putseys en Leon Schodts nationale en internationale titels in het veldlopen. 

Hier zie je R. Camps een spurtnummer winnen.  

De tribune zat overvol en ook in het Warandepark zelf werden vlug contacten gelegd die tot op heden nog menige glimlach op gezichten tovert... en dat die niet steeds gelegd werden tussen sportievelingen van het zelfde geslacht spreekt vanzelf.

 Hoogdagen!! 

 Dat heel België zijn personaliteiten afvaardigden en deze met veel grandeur door de toenmalige Directeur Wuylens ontvangen werden kan je hier zien. Minister van openbare werken Omer Van Audenhoven en toenmalig minister van Onderwijs Leo Collard waren steevast aanwezig.

De toen nog prille Vlaamse TV was aanwezig en ik denk dat ik me toen op het scherm herkent heb ....maar ik ben niet zeker.

Hier op de prijsuitreiking van de voetbal zie je als laatste Jefke Van Camp en als vierde laatste Jef Drijvers.

Van de loopwedstrijden zie je hier Jef Van Houdt en Eugène Uten hun medailles afhalen. 

Links vanonder zie je OmerVan Audenhove applaudisseren voor een volgende laureaat terwijl Directeur R. Wuylens rechts zichtbaar meegeniet.. 

 Minister Collard deed ook ijverig mee en hij haastte zich om voor alle scholen een extra vrije dag te geven....die we blijkbaar verdiend hadden.

 Dat waren tijden dat dit allemaal nog kon en ...toch zijn we volwassen geworden.

Min. Van Audenhove feliciteert hier Dir. Wuylens met zijn puike organisatie. 

Hier doet Min. Van Audenhove dat op zijn beurt bij Min. Collard terwijl Dir. Wuylens geniet van al deze plechtige protocollen. 

 Dat er op het afsluitend banket werd nagepraat en misschien zelfs lekker gegeten, hebben we nooit mogen horen of weten maar het lijkt me zo.

 Dat de officiële tafel van juryleden ook uit talrijke eigen leraars bestond getuigt dit beeld. We herkennen zeker G Keustermans, Alfons Snoeck en Denis Smeyers.

De technische school van Diest RTS was toentertijd niet alleen bekend om zijn perfecte vakopleiding maar ze had ook nationale uitstraling. 

Dit dank zij hun "Stichter" en "Voorman" Directeur Roger Wuylens.

"Valentijnsgezinswandeling" met de Vriendenkring.

Berenkoud was het die zaterdagmorgen 11 februari toen de "Valentijnsgezinswandeling" van de Vriendenkring van KTA1 Diest moest doorgaan.

Het was een dag waarop de eskimo's zeggen:" We blijven vandaag in onze iglo, want het is véél te koud buiten."

Desalniettemin kwamen er een dertigtal deelnemers opdagen voor de twee uitgestippelde wandelingen.

Moedig!

Aan de voorbereiding lag het niet. Alles was voorbereid en om stipt 9H30 werd er vertrokken. Eerst samen tot aan de Allerheiligenkapel en daar splitste onze groepen.

  

 Terwijl de dappersten de kanonsbaan optrokken voor hun grote wandeling gingen we met een vijftiental op pad voor de stadswandeling.

Fotografen Miel Van Winkel en Denise Santermans waren er bij voor de kiekjes en je volgt maar wat ze er van gemaakt hebben.

De Roskam en het huis O.LVrouwe waren de eerste geklasseerde gebouwen die we tegen kwamen alvorens de Grote markt op te trekken.

De patriciërswoningen van de Grote Markt samen met het Stadhuis en de Grote Kerk genoten van de aandacht der fotografen en op de kleine zonnige plaatsjes proberen we ook een beetje uitleg te geven.  

Cleynaerts draaide meewarig zijn rug naar ons. Zoveel verkleumde toeristen had hij nog nooit gezien...en hij nochtans al enkele eeuwen oud. 

Op de hoek van de Felix Moonsstraat kwamen de de geklasseerde gebouwen met overstekende gevels voor de lens en ook het "Oud huis van Polleke Voet", gekend van de werken van Ernest Claes werd vastgelegd.

Het commentaar dat Diest er erg verzorgd en proper bijligt zullen ze op de gemeente graag horen. 

 Het "Dambord" is hier zeker een goed voorbeeld van.

De imposante gevel van de "Kruisherenkerk" was samen met de geklasseerde en gerenoveerde huizen van de Guido Gezellestraat echt een voorbeeld van integratie van oud in nieuw. 

 Guido Gezellestraat.

Zicht vanuit de Wolvenstraat naar de poorten van de Warande. 

 In de Grauwzusterstraat moesten we toch even voorbij langs de oorsprong van de school die hier gelegen was. Het gebouw van de Grauwzusters- nu St Annendaal- stond toen voor de naam van de straat.

 Dit gebouw van de Grauwzusters was jarenlang het uitzichtpunt van de leerlingen van de toenmalige technische school.

 Door de Begijnenstraat kwamen we aan de bekende poort.

Ook verborgen schatten van huizen staan hier in de omgeving. 

Op het Begijnhof was het erg stil op deze "koude morgen" en we hadden alles voor ons alleen. 

De begijntjes waren helemaal bevroren en ik denk zelfs een beetje versteend alhoewel ze toch hun best deden om vriendelijk te blijven leek me.

Breughel zou dit winterslandschap niet beter hebben kunnen vastleggen. De fotografen verdienen hier meer dan een pluim. 

Van op de wallen genoten we niet alleen van het uitzicht maar ook onze meegebrachte "Gluhwein" werd erg gewaardeerd en gaf ons nieuwe innerlijke warmte maar vooral energie. 

Over de wallen gingen we op zoek naar de   "Teerlings" een sluizencomplex dat voor Diest en zijn bescherming tegen wateroverlast heel wat betekent.

Aan dit complex kon men ook duidelijk zien wat de vrieskou zoal kan creëren van ijspegels. 

 Wat men vroeger al niet kon maken !!! Het verdient onze terechte bewondering.

 Door het struikgewas kan men de Schaffenspoort zien. Dit was één van de vier toegangspoorten die er voor zorgde dat Diest bereikbaar en tevens beschermt tegen....we zullen het nooit weten....maar het heeft wel iets.

In het vernieuwd aangelegd stadspark had met ook plannen voor Valentijn en van deze versiering genoten we dan ook terloops mee. 

De vernieuwde ingangspoort inspireerde Miel om dit mooie beeld te maken met de "Mosterdpot" als achtergrond. 

 Het "Spijker" pronkt met zijn stijl als de grote trots voor het gerestaureerde Diest.

 Nog nooit deed een kom soep zo deugd als deze die  door Marina was klaargezet voor de "bevroren" dapperen.

 De grote en de kleine wandelaars deden zich naderhand met zijn allen te goed....en of ze het verdiend hebben.

 Napraten en herinneringen ophalen ....is dat niet de taak van de "Vriendenkring"?

We gaan zeker nog wandelen ....als het wat warmer is. We zouden bijna zeggen de afwezigen hadden deze maal echt een goede reden ....maar toch nog ongelijk.