Als je hem zo ziet staan herinneren we ons hem nog levendig.
Hij was praktijk leraar paswerkerij en machines in de toenmalige RTS van bij de start in 1947 tot 1958.
Hij was bij de oprichting van de school zoals de meeste leraars toentertijd afkomstig uit Gent. Hij was een verwoest supporter van La Gantoise (Gent) en liet dat in zijn talrijke beklijvende leertoespraken dan ook duidelijk blijken.
Zijn motivatie talent en beroepsfierheid trachte hij met een eigenzinnige methodiek op ons over te dragen.
Gent was toen de bakermat van de Belgische fijn techniek met fabrieken die weefgetouwen en andere nylonkousen machines maakten.
Om deze kennis uit te dragen over het ganse land stelde de toenmalige minister van onderwijs deze specialisten uit Gent aan, om hun kennis te verdelen.
Er werden o.a. in Diest hiervoor een Technische school opgericht.
De meeste technische scholen die hier in de buurt bestonden waren op het ruwere werk ingesteld en leerde de leerlingen op om hun vak in de mijnen of in de lokale smidse te gaan uitoefenen.
Het was voor ons studenten dan ook een hele eer om hier naar school te gaan en de aanpak van onze leraars was ook zeer veeleisend.
Er bestond toen geen afdeling "beroeps" en de "technische" leerlingen droegen op een opvallende manier hun verbondenheid met de school uit door mee te doen met elke openbare activiteit zoals bevrijdingsfeesten, 11 Novemberherdenkingen en andere sportfeesten ingericht in Diest voor al de scholen van België.
De leerlingen waren daarbij in uniform en liepen in deze stoeten als gedrilde soldaten in de pas achter het vaandel van de school. Owee als je hiervoor durfde afwezig blijven of je op deze gelegenheden niet "goed" gedroeg.
Het was voor ons een echte eer om hier naar school te gaan en we waren dan op onze manier dan ook fier over "onze school".
Dat we de strenge hand van Albert Decuyper nog steeds herinneren is nog steeds het resultaat van die schooltijd.
